اَلدَّمَقُ [ed-demaḵ] (fethateynle) Karlı soğuk havâya denir ki tipi taʹbîr olunur; deme-i Fârisî muʹarrebidir. Kezâlik دَمَقَةُ الْحَدَّادِ [demeḵatu’l-ḩaddâd] dahi muʹarrebdir ki demirci körüğüdür, yaʹnî deme lafzından muʹarrebdir, deme-gîrden dahi muʹarreb olmak olur. Evvele göre âhirindeki hâ΄ دَمَقٌ [demaḵ]-ı evvelden fark için olur.
اَلدَّمْقُ [ed-demḵ] (dâl’ın fethi ve mîm’in sükûnuyla) Bir adamın dişlerini kırmak maʹnâsınadır; yukâlu: دَمَقَ فَاهُ دَمْقًا إِذَا كَسَرَ أَسْنَانَهُ Ve bir nesneyi bir şey΄ içre sokmak maʹnâsınadır; yukâlu: دَمَقَ الشَّيْءَ فِي الشَّيْءِ دَمْقًا مِنَ الْبَابِ الثَّانِي وَالْأَوَّلِ إِذَا أَدْخَلَهُ فِيهِ Ve nesne uğurlamak maʹnâsınadır; yukâlu: دَمَقَهُ إِذَا سَرَقَهُ ve yukâlu: بِجِبِلَّتِهِ دَمْقٌ أَيْ سَرِقَةٌ
اَلدَّمَقُ [ed-demaḵ] (fethateynle) Kar ve yele dahi derler; Fârisî-i muʹarrebdir, “deme”den taʹrîb olunmuştur.
اَلدَّمْقُ [ed-demḵ] (dâl’ın fethi ve mîm’in sükûnuyla) Dişleri ufatmağa dahi derler; tekûlu: دَمَقْتُ فَاهُ إِذَا كَسَرْتَ أَسْنَانَهُ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı