اَلدِّهْلِيزُ [ed-dihlîz] (dâl’ın kesriyle) Kapı ile hânenin aralığına denir ki Türkîde feth-i dâl’la dehlîz ve kapı aralığı taʹbîr olunur. Şârihin beyânına göre dâlîz-i Fârisî muʹarrebidir. Ve
دِهْلِيزٌ [dihlîz] جَيْئَةٌ [cey΄et] maʹnâsınadır, cîm’in fethi ve yâ’nın sükûnuyla. Şârih der ki baʹzı nüshada bu resme ve baʹzında خَنِيَّةٌ [ḣayyi΄et] ʹunvânında mersûmdur ki ḣâ-yı muʹcemenin fethi ve nûn’un kesri ve yâ-yı müşeddede iledir. Nüsha-i ûlâya göre su irkilen mevziʹ olur ve sâniyeye göre fuhş ve hezeyân kelimât demek olur. Mütercim der ki Burhân’da dihlîz bî-maʹnâ ve herze ve hezeyân kelimât ile müfesser olmakla nüsha-i sâniye müreccah olur. Ve دِهْلِيزٌ [dihlîz]in cemʹi دَهَالِيزُ [dehâlîz]dir.
اَلدِّهْلِيزُ [ed-dihlîz] (dâl’ın ve lâm’ın kesri ve mâ-beynde hâ’nın sükûnuyla) Kapı ile evin mâ-beyni; Fârisîdir, muʹarrebdir.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı