اَلدِّهْقَانُ [ed-dihḵân] (dâl’ın kesri ve zammıyla) Dihḣân muʹarrebidir; mevkiʹ-i zikri bâb-ı nûn’dur.
اَلدِّهْقَانُ [ed-dihḵân] (dâl’ın kesri ve hâ’nın sükûnuyla) Köy sipâhîsi olan kimse.” Dih-ḣân”dan muʹarrebdir,eger âhirinde olan nûn harf-i aslî iʹtibâr olunsa, nitekim تَدَهْقَنَ الرَّجُلُ derler. Ve لَهُ دَهْقَنَةُ مَوْضِعِ كَذَا derler, onu munsarıf kılarsın zîrâ bu takdîrce فِعْلَالٌ [fiʹlâl] vezni üzere olur. Ve eger دَهْقٌ [dehḵ]ten müştakk kılınsa lâ-yansarıf kılarsın, zîrâ bu defʹa فِعْلَانُ [fiʹlân] vezni üzere olup elif ve nûn mezîdetân olur. Ve دَهْقٌ [dehḵ] ufatmaktır, كَسْرٌ [kesr] maʹnâsına.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı