اَلْعَارِبَةُ [el-ʹâribet] ve
اَلْعَرْبَاءُ [el-ʹarbâ΄] (حَمْرَاءُ [ḩamrâ΄] vezninde) ve
اَلْعَرِبَةُ [el-ʹaribet] (فَرِحَةٌ [feriḩat] vezninde) عَرَبٌ [ʹarab] lafzından me΄hûzdur, te΄kîd içindir, hulûs ve sarâhat ve hakîkat maʹnâsını müfîdlerdir; yukâlu: عَرَبٌ عَارِبَةٌ وَعَرْبَاءُ وَعَرِبَةٌ أَيْ صُرَحَاءُ جَمْعُ صَرِيحٍ وَهُوَ الْخَالِصُ
اَلْعَرَبَةُ [el-ʹarabet] (fetehâtla) Şol ırmağa denir ki cereyânı tünd ve şedîd ola, nehr-i Zâb gibi. Ve
عَرَبَةٌ [ʹarabet] Nefs ve zât maʹnâsınadır; tekûlu: طَابَتْ بِهِ عَرَبَتِي أَيْ نَفْسِي Ve
عَرَبَةُ [ʹArabet] Medîne-i münevvere kurbünde bir nâhiye adıdır. Şârihin beyânına göre bu tekrârdır. Ve
عَرَبَةُ [ʹArabet] Asl بَاحَةُ الْعَرَبِ [Bâḩatu’l-ʹArab] ismidir ki بَاحَةُ [bâḩat] dâr-ı Ebi’l-fesâhat Hazret-i İsmâʹîl ʹaleyhi’s-selâmdır; Ḵureyş kabîlesi onda ikâmet etmeleriyle tâ΄ife-i ʹArab ona nisbet olundular.
اَلْعَرَبَةُ [el-ʹarabet] (fethateynle) Şol nehrdir ki cereyânı şedîd ola. Ve nefs maʹnâsına dahi gelir, ذَاتُ [žât] gibi.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı