اَلْمُبَاحَتَةُ [el-mubâḩatet] (مُفَاعَلَةٌ [mufâʹalet] vezninde) Bir kimseye muhabbet ve meveddeti hâlis kılmak maʹnâsınadır ki hulûs üzere sevmekten ʹibârettir; yukâlu: بَاحَتَهُ الْوُدَّ إِذَا خَالَصَهُ Ve bir kimseye bir emr-i mestûru keşf ve izhâr eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: بَاحَتَ فُلاَنًا إِذَا كَاشَفَهُ Ve dâbbeye bir nevʹ olmak üzere hâlis ot yedirmek maʹnâsına istiʹmâl olunur; yukâlu: بَاحَتَ دَابَّتَهُ بِالضَّرِيعِ إِذَا أَطْعَمَهَا إِيَّاهُ بَحْتًا أَيْ خَالِصًا Ve ضَرِيعٌ [ḋarîʹ] شِبْرِقٌ [şibriḵ] dedikleri dikenin kurusuna denir.
اَلْمُبَاحَتَةُ [el-mubâḩatet] (mîm’in zammı ve ḩâ’nın fethiyle) Hâlis kılışa denir; yukâlu: بَاحَتَهُ الْوُدَّ أَيْ خَالَصَهُ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı