اَلثَّمْدُ [ešamp;-šamp;emd] (šamp;ânın fethi ve mîm’in sükûnuyla ve fethateynle lügattir) ve
اَلثِّمَادُ [ešamp;-šamp;imâd] (كِتَابٌ [kitâb] vezninde) Asl ve mâddesi olmayan azca suya denir ki gerisi gelmez olur, ʹalâ-kavlin baʹzı taşlık makûlesi dürüşt yerlerde irkilip kalan bir mikdârca suya denir yâhûd kış mevsiminde zuhûr ve yaz hengâmında zâ΄il olan suya denir. Ve
ثَمْدٌ [šamp;emd] (عَمْدٌ [ʹamd] vezninde) Masdar olur, suyu ثَمْدٌ [šamp;emd] olarak ittihâz eylemek maʹnâsınadır ki bir çukur makûlesi yere bir mikdâr su irkiltip hıfz eylemektir; yukâlu: ثَمَدَ الرَّجُلُ الْمَاءَ ثَمْدًا مِنَ الْبَابِ اْلأَوَّلِ إِذَا اتَّخَذَهُ ثَمْدًا بِأَنْ جَعَلَ مَاءَ الْمَطَرِ فِي الرَّكَايَا وَالْأَحْفَارِ Ve suyu azaltmak maʹnâsınadır. Bu münâsebetle ثَمَدَتْهُ النِّسَاءُ derler, نَزَفْنَ مَاءَهُ maʹnâsına ki “hatunlar filânın mâ-i sulbünü ifnâ eylediler” demektir. O adama مَثْمُودٌ [mešamp;mûd] denir, ke-mâ se-yuzkeru. Ve
ثَمْدٌ [šamp;emd] Semirmek maʹnâsınadır; yukâlu: ثَمَدَ الرَّجُلُ إِذَا سَمِنَ
اَلثَّمَدُ [ešamp;-Šemed] (fethateynle) Şol mevziʹin ismidir ki رَوْضَةُ الثَّمَدِ [Ravḋatu’šamp;-Šemed] demekle maʹrûftur.
اَلثَّمِدُ [ešamp;-šamp;emid] (šamp;â’nın fethi ve mîm’in kesriyle ve mîm’in sükûnuyla dahi lügattır) Şol az olan sudur ki mâddesi yaʹnî aslı olmaya.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı