Kamus-ı Muhit - الثلب maddesi

اَلثَّلِبُ [ešamp;-šamp;elib] (كَتِفٌ [ketif] vezninde) Rahne-dâr olan mızrağa denir; yukâlu: رُمْحٌ ثَلِبٌ أَيْ مُتَثَلِّمٌ Ve ʹayblı kimseye denir; yukâlu: رَجُلٌ ثِلْبٌ بِالْكَسْرِ وَثَلِبٌ أَيْ مَعِيبٌ

اَلثَّلَبُ [ešamp;-šamp;eleb] (تَعَبٌ [taʹab] vezninde) Bir nesne buruşup büzülmek, takabbüz maʹnâsınadır. Ve kîrlenmek, vesah maʹnâsınadır; yukâlu: ثَلِبَ الشَّيْءُ ثَلَبًا مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ اِذَا تَقَبَّضَ ve yukâlu: ثَلِبَ الثَّوْبُ اِذَا وَسِخَ

اَلثَّلْبُ [ešamp;-šamp;elb] (قَلْبٌ [ḵalb] vezninde) Levm ve taʹyîb ve taʹyîr eylemek maʹnâsınadır ki kınamak taʹbîr olunur; yukâlu: ثَلَبَهُ ثَلْبًا مِنَ الْبَابِ الثَّانِي اِذَا لاَمَهُ وَعَابَهُ Ve dergâhtan sürüp kovmak maʹnâsınadır; yukâlu: ثَلَبَهُ اِذَا طَرَدَهُ Ve bir nesneyi ters çevirmek maʹnâsınadır, içini taşrasına yâhûd altını üstüne döndermek gibi; yukâlu: ثَلَبَهُ أَيْ قَلَبَهُ Ve bir nesneye gedik gedmek ve rahne eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: ثَلَبَهُ أَيْ ثَلَمَهُ

اَلثِّلْبُ [ešamp;-šamp;ilb] (šamp;â’nın kesriyle) Şol erkek deveye denir ki ziyâdesiyle pîr olmakla dişleri ufanıp ve kuyruğunun tüyleri dökülmüş ola. Cemʹi أَثْلاَبٌ [ešamp;lâb] gelir ve ثِلَبَةٌ [šamp;ilebet] gelir šamp;â’nın kesriyle قِرَدَةٌ [ḵiredet] vezninde; mü΄ennesinde ثِلْبَةٌ [šamp;ilbet] denir hâ’yla. Ve

ثِلْبٌ [šamp;ilb] Pîr ve sâl-horde adama denir, şeyh gibi. Ve dişisini döl tutturmayan deveye denir. Ve

ثِلْبٌ [Šilb] Bir sahâbî ismidir yâhûd bu tâ-yı fevkiyye iledir, niteki zikr olundu. Ve

ثِلْبٌ [šamp;ilb] ʹAyblı kişiye denir, ke-mâ se-yuzkeru.

Vankulu Lugatı - الثلب maddesi

اَلثَّلْبُ [ešamp;-šamp;elb] ʹAybı âşikâre söylemek; yukâlu: ثَلَبَهُ ثَلْبًا إِذَا صَرَّحَ بِالْعَيْبِ وَتَنَقَّصَهُ

اَلثِّلْبُ [ešamp;-šamp;ilb] (kesr-i šamp;â΄ ile ve sükûn-ı lâm’la) Şol devedir ki ziyâde yaşlı olduğundan dişleri kırılıp kuyruğunun kılları döküle. Mü΄ennesinde اَلثِّلْبَةُ [ešamp;-šamp;ilbet] ve cemʹinde اَلثِّلَبَةُ [ešamp;-šamp;ilebet] derler, šamp;â’nın kesri ve lâm’ın fethiyle, mislu: قِرْد [ḵird] ve قِرَدَة [ḵiredet].