اَلْمَدَشُ [el-medeş] (fethateynle) Pek açlıktan yâhûd havânın pek ıssılığından göz kararmak maʹnâsınadır; tekûlu: مَدِشَتْ عَيْنِي مَدَشًا مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ إِذَا أَظْلَمَتْ مِنْ جُوعٍ أَوْ حَرٍّ Ve ellerin sinirleri gevşek ve eti azca ve incerek olmak maʹnâsınadır. ʹAlâ-kavlin deve kısmının güzel ve latîf yürüyerek ellerinin alışı ve deprenişi çabuk olmağa denir, yorga at gibi. ʹİnde’l-baʹz devenin bilekçelerinin iç yüzleri yürürken birbirine çarpılmak cihetiyle olan topuk çalmağa denir ki bilekçelerinin çarpık olmasından neş΄et eder. Ve çehrede olan humret ve huşûnete denir; yukâlu: فِي وَجْهِهِ مَدَشٌ أَيْ حُمْرَةٌ وَخُشُونَةٌ
اَلْمَدْشُ [el-medş] (mîm’in fethi ve dâl’ın sükûnuyla) Azca ekl eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: مَدَشَ الرَّجُلُ مَدْشًا مِنَ الْبَابِ اْلأَوَّلِ إِذَا أَكَلَ قَلِيلاً Ve az nesne vermek maʹnâsınadır; yukâlu: مَدَشَ لَهُ إِذَا أَعْطَى قَلِيلاً Ve
مَدْشٌ [medş] ve
مَدُوشٌ [medûş] (صَبُورٌ [ṡabûr] vezninde) Azca vergiye denir; tekûlu: مَا مَدَشْتُ بِهِ مَدْشًا وَمَدُوشًا أَيْ مَا أَعْطَيْتُهُ Şârih مَا مَدَشْتُ مِنْهُ nüshalarını taglît eylemiştir; ve tekûlu: مَا مَدَشَنِي أَيْ مَا أَعْطَانِي
اَلْمَدَشُ [el-medeş] (fethateynle) Siniri mülâyim olup eti az olmağa derler.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı