اَلدَّهْمَاءُ [ed-dehmâ΄] (حَمْرَاءُ [ḩamrâ΄] vezninde) ve
اَلْمُدْهَامَّةُ [el-mudhâmmet] (mîm’in zammıyla) Şol bâgçeye vasf olur ki nebâtâtı pek firâvân ve pür-tâb u tarâvet olmakla geriden karamtık koyu yeşil görünür ola; yukâlu: حَدِيقَةٌ دَهْمَاءُ وَمُدْهَامَّةٌ أَيْ خَضْرَاءُ تَضْرِبُ إِلَى السَّوَادِ نَعْمَةً وَرِيًّا ve minhu kavluhu: ﴿مُدْهَامَّتَانِ﴾ أَيْ سَوْداَوَانِ مِنْ شِدَّةِ الْخُضْرَةِ مِنَ الرِّيِّ
اَلْمُدْهَامَّةُ [el-mudhâmmet] (mîm-i evvelin zammı ve sânînin teşdîdiyle) Şol ağaçtır ki nebâtâtı ziyâde yeşil olduğundan sevâda mâ΄il ola. Kâlallâhu taʹâlâ: ﴿مُدْهَامَّتَانِ﴾ (الرحمن، 64) أَيْ سَوْدَاوَانِ مِنْ شِدَّةِ الْخُضْرَةِ مِنَ الرِّيِّ Ve رِيٌّ [riyy] suya doymağa derler. Ve ʹArab tâ΄ifesi her ahdar olan nesneye esved derler. Ve kurâ-yı ʹIrâḵ’a سَوَادُ عِرَاقٍ derler, hudreti kesîr olduğu için.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı