اَلْمُرْسَى [el-mursâ] (مُكْرَمٌ [mukrem] vezninde ki إِفْعَالٌ [ifʹâl] bâbından masdar-ı mîmîdir, gemiyi durdurmak maʹnâsınadır, niteki مُجْرَى [mucrâ] dahi onun gibi masdardır, akıtmak maʹnâsınadır; ve minhu kavluhu taʹâlâ: “بِسْمِ اللهِ مُجْرٰيهَا وَمُرْسٰيهَا” بِضَمِّ الْمِيمَيْنِ وَقَدْ تُفْتَحُ مِيمَاهُمَا مِنْ جَرَتْ وَرَسَتْ Yaʹnî mîm’leri meftûh kırâ΄at olundukta sülâsîden masdar olurlar, akıtmak ve durmak maʹnâlarına; ve kuri΄e: “مُجْرِيهَا وَمُرْسِيهَا” نَعْتًا لِلَّهِ تَعَالَى Yaʹnî ism-i fâʹil bünyesiyle kırâ΄et olunmalarıyla bu sûrette Hak taʹâlâya sıfat olur, إِجْرَاءٌ [icrâ΄] ve إِرْسَاءٌ [irsâ΄] edici maʹnâlarına; ve kavluhu taʹâlâ: ﴿يَسْئَلُونَكَ عَنِ السَّاعَةِ أَيَّانَ مُرْسٰيهَا﴾ أَيْ مَتَى وُقُوعُهَا يَعْنِي ثُبُوتُهَا
اَلْمُرْسَى [el-mursâ] (mîm’in zammı ve elifin kasrıyla) Gemiyi durutmak ve durutacak yer; minhu kavluhu taʹâlâ: ﴿بِسْمِ اللهِ مَجْرَاهَا وَمُرْسَاهَا﴾ (هود، 41) مِنْ أَجْرَيْتُ وَأَرْسَيْتُ وَقُرِئَ مَجْرَاهَا وَمُرْسَاهَا بِالْفَتْحِ مِنْ رَسَتْ وَجَرَتْ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı