اَلْمُفَاتَكَةُ [el-mufâteket] (مُفَاعَلَةٌ [mufâʹalet] vezninde) Birbirine mahâret ve hazâkat ve çîre-destlik izhâr edişmek maʹnâsınadır; yukâlu: فَاتَكَهُ وَفَاتَكُوا أَيْ مَاهَرَهُ وَمَاهَرُوا Ve bir nesne ile şiddetle uğraşmak maʹnâsınadır, ekl-i taʹâma öfke ile uğraşmak gibi; yukâlu: فَاتَكَ الشَّيْءَ إِذَا وَاقَعَهُ بِشِدَّةٍ Ve bir işe dürüşmek maʹnâsınadır; yukâlu: فَاتَكَ الْأَمْرَ إِذَا وَاقَعَهُ Ve bir kimse tarafına mülâzemet eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: فَاتَكَ فُلَانًا إِذَا دَاوَمَهُ Ve satılık şey΄e sâhibinin takdîr eylediği semeni vermek maʹnâsınadır, niteki müfâteha paha söyleşip bir nesne vermemekten ʹibârettir; yukâlu: فَاتَكَ فُلَانًا إِذَا أَعْطَاهُ مَا اسْتَامَ بِبَيْعِهِ كَمَا يُقَالُ فَاتَحَهُ إِذَا سَاوَمَهُ وَلَمْ يُعْطِهِ شَيْئًا
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı