اَلْمَقْصِيُّ [el-maḵṡiyy] (mîm’in fethi ve ḵâf’ın sükûnu ve yâ’nın teşdîdiyle) Kezâlik kulağı kesilmiş deve; yukâlu: نَاقَةٌ قَصْوَاءُ وَشَاةٌ قَصْوَاءُ وَلَا يُقَالُ جَمَلٌ أَقْصَى وَإِنَّمَا يُقَالُ مَقْصُوٌّ أَوْ مَقْصِيٌّ تَرَكُوا فِيهِ الْقِيَاسَ Yaʹnî kıyâs bu idi ki فَعْلَاءُ [faʹlâ΄] geldiği yerde أَفْعَلُ [efʹal] dahi geleydi, lâkin bu kıyâsa muhâlif geldi. Ve hem mü΄ennesi فَعْلَاءُ faʹlâ΄] gelen أَفْعَلُ [efʹal], bâb-ı râbiʹden gelir. Ve قَصَوْتُ الْبَعِيرَ hod bâb-ı evveldendir, pes قَصْوَاءُ [ḵaṡvâ΄] aslından kıyâsa muhâlif gelmiştir ve اِمْرَأَةٌ حَسْنَاءُ dahi bunun gibidir ki رَجُلٌ أَحْسَنُ denmez.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı