اَلْمُنَاهَبَةُ [el-munâhebet] (مُفَاعَلَةٌ [mufâʹalet] vezninde) Bu dahi kapışmak maʹnâsınadır. Bundandır ki ʹArablar bir at hem-pâsı olan atla yarışıp tefâvütsüz berâberce seğirtse نَاهَبَ الْفَرَسُ الْفَرَسَ derler, بَارَاهُ فِي حُضْرِهِ maʹnâsına, birisi maglûb olmamakla gûyâ ki yekdîgeri nehb eylemiştir. Ve
مُنَاهَبَةٌ [munâhebet] نَهْبٌ [nehb] gibi, bir kimseyi makâle getirip dillemek maʹnâsına istiʹmâl olunur; yukâlu: نَاهَبُوهُ أَيْ تَنَاوَلُوهُ بِكَلاَمٍ
اَلْمُنَاهَبَةُ [el-munâhebet] (mîm’in zammı ve hâ’nın fethiyle) إِنْتِهَابٌ [intihâb] maʹnâsınadır. Ve
مُنَاهَبَةٌ [munâhebet] İki at meselâ berâber seğirtmeğe dahi derler ki bu onu ve o bunu geçmeğe kâdir olmaya.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı