اَلنَّخْتُ [en-naḣt] (nûn’un fethi ve ḣâ-yı muʹcemenin sükûnuyla) نَقْرٌ [naḵr] maʹnâsınadır ki bir nesneyi oymak ve kuş minkârıyla dâne devşirmekten ʹibârettir; yukâlu: نَخَتَ الشَّيْءَ نَخْتًا مِنَ الْبَابِ اْلأَوَّلِ إِذَا نَقَرَهُ ve yukâlu: نَخَتَ الطَّائِرُ الْحَبَّ إِذَا نَقَرَهُ Ve نَتْخٌ [netḣ] maʹnâsınadır ki yırtıcı kuş minkârıyla et ditmekten ʹibârettir; yukâlu: نَخَتَ الشَّيْءَ وَنَخَتَ الطَّائِرُ بِمَعْنَى نَقَرَ وَنَتَخَ Ve sepetten bir iki hurmâ almak maʹnâsına istiʹmâl olunur; yukâlu: نَخَتَ مِنَ الْوِعَاءِ إِذَا أَخَذَ مِنْهُ تَمْرَةً أَوْ تَمْرَتَيْنِ Ve bir kimsenin söylediği sözü gereği gibi araştırıp ötesine vâsıl olmak maʹnâsına istiʹmâl olunur; yukâlu: نَخَتَ الْقَوْلَ لِأَحَدٍ إِذَا اسْتَقْصَاهُ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı