اَلْوَلِيدُ [el-velîd] (سَعِيدٌ [saʹîd] vezninde) مَوْلُودٌ [mevlûd] maʹnâsınadır ki murâd yeni doğmuş çocuktur. Ve mutlakan çocuğa ıtlâk olunur, صَبِيٌّ [ṡabiyy] maʹnâsına. Ve köleye ıtlâk olunur, عَبْدٌ [ʹabd] maʹnâsına ve bu ikisinin mü΄enneslerinde وَلاَئِدُ [velâ΄id] denir ve وِلْدَانٌ [vildân] denir, vâv’ın kesriyle.
اَلْوَلِيدُ [el-velîd] (vâv’ın fethiyle ve lâm’ın kesriyle) Sabî maʹnâsına. Ve عَبْدٌ [ʹabd] maʹnâsına da gelir. Ve ʹArabların “هُمْ فَي أَمْرٍ لَا يُنَادَى وَلِيدُهُ” dedikleri at seğirtmeden me΄hûzdur, kaçan at çâbük olsa çağırmadan dahi seğirtir. Atçıların ʹâdetidir, at ziyâde seğirtmesin diye çağırırlar, ʹalâ-zâlik her emr-i ʹazîmde ve her şey-i kesîrde bu kelâm söylenir oldu, kaçan husûlü mümkin olsa.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı