tefaḋḋuc ~ تَفَضُّجٌ

Kamus-ı Muhit - تفضج maddesi

اَلتَّفَضُّجُ [et-tefaḋḋuc] (ḋâd-ı muʹceme ile تَفَعُّلٌ [tefaʹʹul] vezninde) Seyelân eylememek vechiyle kılların dipleri terleyip nem-nâk olmak maʹnâsınadır; yukâlu: تَفَضَّجَ الرَّجُلُ عَرَقًا إِذَا عَرِقَتْ أُصُولُ شَعْرِهِ وَلَمْ يَسِلْ Misâl-i mezbûr تَصَبَّبَ الْفَرَسُ عَرَقًا gibidir ki عَرَقًا kelimesi temyîzdir. Ve pek semirmekten yağı yarılıp çatlamak maʹnâsınadır; yukâlu: تَفَضَّجَ جَسَدُهُ بِالشَّحْمِ إِذَا أَخَذَ مَأْخَذَهُ فَانْشَقَّتْ عُرُوقُ اللَّحْمِ فِي مَدَاخِلِ الشَّحْمِ Yaʹnî “Şol derecede semirip tavlandı ki gövdesinde gereği gibi basacak yerlerini basıp sıkıştırmakla mudgalar aralarında yağların medâhilinde olan etlerin damarları yarılıp çatladı.” Lisânımızda semizlikten yağı yarılmak taʹbîr olunur. Ve hayvânın gövdesinin eti eksilip mehzûl olmak maʹnâsınadır; yukâlu: تَفَضَّجَ بَدَنُ النَّاقَةِ إِذَا تَخَدَّدَ لَحْمُهَا [Ve] تَخَدُّدٌ [taḣaddud]-i lahm, gövdenin eti eksilip mehzûl olmak maʹnâsınadır ki o sûrette çukur çukur olur, niteki Mü΄ellif “خ،د،د” mâddesinde beyân eylemiştir, yoksa pek semizlikten oluklanmak maʹnâsına değildir. Gerçi mâddenin ona dahi müsâʹadesi vardır. Ve

تَفَضُّجٌ [tefaḋḋuc] Bollalamak maʹnâsınadır; yukâlu: تَفَضَّجَ الشَّيْءُ إِذَا تَوَسَّعَ

Sıradaki Maddeler

Arama ekranı

Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı