اَلتَّنْجِيَةُ [et-tenciyet] (ʹalâ-vezni اَلتَّرْبِيَة [et-terbiyet]) Bi-maʹnâhu; ve kuri΄e bihimâ kavluhu taʹâlâ: ﴿فَالْيَوْمَ نُنَجِّيكَ بِبَدَنِكَ﴾ (يونس، 92) اَلْمعْنَى لَا بِفْعِلٍ بَلْ نُهْلِكُكَ Yaʹnî اَلْيَوْم istifhâm-ı inkârî üzeredir, yaʹnî bedeninle necât müyesser değil, elbette helâkın mukarrerdir demek olur, pes kelâmda لَا نَفْعَلُ mukadderdir. Ve baʹzılar eyitti: نُنَجِّيكَ [nuneccîke] نُوقِعُكَ عَلَى نَجْوَةٍ مِنَ الْأَرْضِ فَنُظْهِرُكَ maʹnâsınadır. Ve نَجْوَةٌ [necvet] Süpürüntü yığınına derler, zîrâ بِبَدَنِكَ dedi,بِرُوحِكَ demedi. Ve
تَنْجِيَةٌ [tenciyet] Yeri yumağa dahi derler gark havfından ötürü; yukâlu: نَجَّى فُلَانٌ أَرْضَهُ تَنْجِيَةً إِذَا كَبَسَهَا مَخَافَةَ الْغَرْقِ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı