اَلْحَنَفُ [el-ḩanef] (fethateynle) Doğruluk, istikâmet maʹnâsınadır. Mü΄ellifin Baṡâ΄ir’de beyânına göre حَنَفٌ [ḩanef] dalâlden istikâmete meyl maʹnâsına mevzûʹdur. Ve mecâzen istikâmette ve meyl münâsebetiyle iʹvicâcda dahi istiʹmâl olunur. Ve ayağın iʹvicâcında ekserîdir. İntehâ. Ve
حَنَفٌ [ḩanef] Ayak eğri olmak, ʹalâ kavlin ayağın baş parmakları birbirine mâ΄il olmak maʹnâsınadır ki sağ ayağın baş parmağı sol tarafa ve solun parmağı sağ tarafa mâ΄il olmak cihetiyle eğriliktir. Ve ʹalâ-re΄yin serçe parmağı tarafına olan şıkkı üzere ayağın sırtından yürümek maʹnâsınadır ki orayı sürüyerek yürür yâhûd tabanın göğsü bir tarafa doğru mâ΄il olmak maʹnâsınadır; yukâlu: حَنِفَ الرَّجُلُ حَنَفًا مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ إِذَا اعْوَجَّتْ رِجْلُهُ أَوْ هُوَ أَنْ تَقْبِلَ إِحْدَى إِبْهَامَيْ رِجْلَيْهِ عَلَى الْأُخْرَى أَوْ أَنْ يَمْشِيَ عَلَى ظَهْرِ قَدَمَيْهِ مِنْ شِقِّ الْخِنْصِرِ أَوْ مَيْلٌ فِي صَدْرِ الْقَدَمِ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı