اَلْحَوْجُ [el-ḩavc] (ḩâ’nın fethi ve vâv’ın sükûnuyla) Selâmet maʹnâsınadır ki âfât-ı zâhiriyye vü bâtiniyyeden sâlim olmaktan ʹibârettir; yekûlûne: حَوْجًا لَكَ أَيْ سَلاَمَةً Şârihin beyânına göre bu, lügat-ı Yemâniyyedir. Ve
حَوْجٌ [ḩavc] Muhtâc olmak maʹnâsınadır; yukâlu: حَاجَ إِلَيْهِ يَحُوجُ حَوْجًا بِمَعْنَى احْتَاجَ Şârih der ki baʹzılar مَا أَحْوَجَهُ kelimesini ki fiʹl-i taʹaccübdür, şüzûza haml eylediler, gûyâ ki sülâsîden insiyâgı olmamakla ve baʹzılar بَعْدَ حَذْفِ الزَّوَائِدِ احْتَاجَ mâddesinden savg tekellüfünü irtikâb eylediler; sülâsîden ise vech-i mezkûr üzere masûg olduğu vâki olmakla merkûmların kelâmları istikrâ-i nâkıstan nâşi olduğu zâhirdir.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı