اَلْجَعْشَمُ [el-caʹşem] (şîn-i muʹceme ile جَعْفَرٌ [caʹfer] vezninde) Ortaya denir, وَسَطٌ [vasaṯ] maʹnâsına.
اَلْجُعْشُمُ [el-cuʹşum] (قُنْفُذٌ [ḵunfuž] ve جُنْدَبٌ [cundeb] veznlerinde) Topaç ve kunt gövdeli bodura denir. Ve tenû-mend uzun adama denmekle zıdd olur. Ve قُنْفُذٌ [ḵunfuž] vezninde esâmîdendir: Cuʹşum b. Ḣuleybe b. Cuʹşum ve Surâḵa b. Mâlik b. Cuʹşum ashâbdandır.
اَلْجُعْشُمُ [el-cuʹşum] (cîm’in ve şîn’in zammı ile) Kasîrü’l-kâmet olup ziyâde galîz olan kimse. Ve Ferrâ eyitti: Şîn’in fethi efsahtır.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı