Mütercim-i hakîr der ki Şihâb Durre şerhinde dedi ki divit işleyen adama دَوَاتِيٌّ [devâtiyy] demek lahndır, asveb olan دَوَوِيٌّ [deveviyy] demektir, zîrâ tâ-i te΄nîs nisbet hâlinde hazf olunur, niteki فَاطِمَةُ [Fâṯimet]e nisbette فَاطِمِيٌّ [Fâṯimiyy] ve Mekke’ye nisbette مِكِّيٌّ [Mekkiyy] denir, zîrâ bir ism müsemmâsından mensûba nakl olundukta sıfât ʹidâdına mültehak olmakla müzekker ve mü΄ennes olmak sahîh olur. Pes mü΄ennes olan mensûbda iki ʹalâmet-i te΄nîs cemʹ olmak kerâhetine ve tâ-i te΄nîsin haşv-ı kelime olmak hücnetine mebnî tâ-i mezbûreyi hazf ederler. İntehâ. Ve
دَوَاةٌ [devât] Ebû cehl karpuzunun ve üzümün ve kavun ve karpuzun kabuğuna denir, žâl-ı muʹceme de lügattir.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı