اَلطَّاوُوسُ [eṯ-ṯâvûs] (طَاغُوتٌ [ṯâġût] vezninde) Bu ismle maʹrûf kuştur; hüsn ve nadâreti sebeb-i tesmiyedir. Musaggarında طُوَيْسٌ [ṯuveys] denir hazf-ı ziyâdâtla. Cemʹi أَطْوَاسٌ [aṯvâs] ve طَوَاوِيسُ [ṯavâvîs] gelir. Ve
طَاوُوسٌ [ṯâvûs] Hüsn ve cemâl sâhibi adama ıtlâk olunur; yukâlu: إِنَّ فُلاَنًا لَطَاوُوسٌ أَيْ جَمِيلٌ Ve gümüşe denir; şârihin beyânına göre Yemen lügatidir; yukâlu: عِنْدَهُ الطَّاوُوسُ أَيِ الْفِضَّةُ Ve şol yere ıtlâk olunur ki onda envâʹ-ı nebâtât mevcûd olup kemhâ-yı sebz döşenmiş gibi yemyeşil ola; tekûlu: أَرْضٌ طَاوُوسٌ أَيْ مُخْضَرَّةٌ فِيهَا كُلُّ ضَرْبٍ مِنَ النَّبْتِ Ve Ṯâvûs b. Keysân el-Yemânî tâbiʹîndendir.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı