اَلطَّبَجُ [eṯ-ṯabec] (ṯâ’nın ve bâ’nın fethiyle) Ahmak olmak maʹnâsınadır; yukâlu: طَبِجَ الرَّجُلُ طَبَجًا مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ إَذَا حَمُقَ Ve
طَبَجٌ [ṯabec] (ṯâ’nın ve bâ’nın fethiyle) Hamâkat müstahkem olmak maʹnâsınadır; yukâlu: طَبِجَ الرَّجُلُ طَبَجًا مِنَ الْبَابِ الْمَزْبُورِ إِذَا اسْتَحْكَمَ حَمَاقَتُهُ Burada mü΄ellif mâdde-i mezkûreyi misâl ile zikr eyledikten sonra وَالطَّبَجُ اِسْتِحْكَامُ الْحَمَاقَةِ ʹibâretiyle resm eylemekle haylice teşvîş ve tetebbuʹ olunup baʹdehu Nihâye’de اَلطَّبَجُ اِسْتِحْكَامُ الْحَمَاقَةِ وَقَدْ طَبِجَ يَطْبَجُ فَهُوَ أَطْبَجُ ʹunvânıyla bulunmakla yine bâb-ı râbiʹden olduğu imdâ olundu. Ve baş ve boş kabak gibi içi kovuk şey΄e vurmak maʹnâsınadır; yukâlu: طَبِجَ رَأْسَهُ إِذَا ضَرَبَهُ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı