اَلْعُزُوبُ [el-ʹuzûb] (غُرُوبٌ [ġurûb] vezninde) Gâ΄ib ve nâ-bedîd olmak maʹnâsınadır; yukâlu: عَزَبَ الشَّيْءُ عُزُوبًا مِنَ الْبَابِ اْلأَوَّلِ وَالثَّانِي إِذَا غَابَ ve minhu kavluhu taʹâlâ: ﴿عَالِمُ الْغَيْبِ لاَ يَعْزُبُ عَنْهُ﴾ الآية، أَيْ لاَ يَغِيبُ Ve
عُزُوبٌ [ʹuzûb] Gitmek maʹnâsınadır; yukâlu: عَزَبَ الرَّجُلُ إِذَا ذَهَبَ ve ʹArablar “Filân hatunun zevci gâ΄ib oldu” diyecek yerde عَزَبَ طُهْرُ الْمَرْأَةِ derler. Ve “Filân yerde şenlik olmayıp hâlî ve tenhâ kaldı” diyecek yerde عَزَبَتِ اْلأَرْضُ derler, gerek miyâh ve nebâtâtla o yer âbâdân ve gerek kafr ve bî-ʹumrân olsun.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı