اَلْفَوْجُ [el-fevc] (مَوْجٌ [mevc] vezninde) Gürûh ve cemâʹat maʹnâsınadır: Cemʹi فُوُوجٌ [fuvûc] gelir, fâ’nın zammıyla ve أَفْوَاجٌ [efvâc] gelir ve cemʹü’l-cemʹi أَفَاوِجُ [efâvic] ve أَفَاوِيجُ [efâvîc] gelir; yukâlu: قَدْ أَقْبَلَ فَوْجٌ مِنَ النَّاسِ أَيْ جَمَاعَةٌ Ve
فَوْجٌ [fevc] Masdar olur, râ΄iha-i tayyibe yayılıp kokmak maʹnâsına, فَوْحٌ [favḩ] maʹnâsında lügattir; yukâlu: فَاجَ الْمِسْكُ يَفُوجُ فَوْجًا إِذَا فَاحَ أَيِ انْتَشَرَتْ رَائِحَتُهُ Ve gündüz soğuk yâhûd serin olmak maʹnâsınadır; yukâlu: فَاجَ النَّهَارُ إِذَا بَرَدَ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı