اَلْكَأْسُ [el-ḵe΄s] (kâf’ın fethi ve hemzenin sükûnuyla) Su ve şerbet içecek kaba denir. ʹAlâ-kavlin içinde meşrûbâttan nesne olmadıkça كَأْسٌ [ke΄s] ıtlâk olunmaz. Ümmehât-ı sâ΄irenin beyânına göre كَأْسٌ [ke΄s] hemze ile ve tahfîfle de müstaʹmeldir. Maʹrûf bardağa denir ki Fârisîde câm denir. İçinde su ve sâ΄ir meşrûb bulunmağa hâstır ve illâ ona قَدْحٌ [ḵadḩ] denir. Ve كَأْسٌ [ke΄s] lafzı mehmûz ve mü΄ennestir. Ve
كَأْسٌ [ke΄s] İçileceğe de ıtlâk olunur; yukâlu: كَأْسٌ خَالِيَةٌ وَشَرِبْتُ كَأْسًا وَكَأْسٌ طَيِّبَةٌ أَيْ شَرَابٌ Cemʹi أَكْؤُسٌ [ek΄us] gelir, أَفْلُسٌ [eflus] gibi ve كُؤُوسٌ [ku΄ûs] gelir ve كَاسَاتٌ [kâsât] gelir, tahfîf-i hemze ile ve كِئَاسٌ [ki΄âs] gelir kâf’ın kesriyle. Ve
كَأْسٌ [Ke΄s] İsm-i Binti Kelḩabet el-ʹUrenî’dir.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı