مَاهُ الْفُؤَادِ [mâhu’l-fu΄âdi] ve
مَاهِئُ الْفُؤَادِ [mâhi΄u’l-fu΄âd] Korkak adama ıtlâk olunur; gûyâ ki yüreği su içre olmakla dâ΄imâ lerze-nâk olur, ʹalâ-kavlin belîd ve künd-zihn adama ıtlâk olunur, gûyâ ki su gibi kalbi nakş-ı idrâkten sâfî ve sâdedir. Burada مَاهِئٌ lafzı مَائِهٌ maklûbudur. Ve مَاهٌ [mâh] مَائِهٌ [mâ΄ih] muhtasarıdır; yukâlu: هُوَ مَاهُ الْفُؤَادِ وَمَاهِئُ الْفُؤَادِ أَيْ جَبَانٌ أَوْ بَلِيدٌ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı