اَلْمَلُّ [el-mell] (mîm’in fethi ve lâm’ın teşdîdiyle) Kasâvetli olan kimse. Ve
مَلٌّ [mell] Sevbi ibtidâ çıtmağa dahi derler; yukâlu: مَلَلْتُ الثَّوْبَ أَمُلُّ مِنَ الْبَابِ الْأَوَّلِ إِذَا خِطْتَهُ الْخِيَاطَةَ الْأُولَى قَبْلَ الْكَفِّ Ve كَفٌّ [keff] dikişin kenârın berkitmeğe derler; nitekim gömlek dikmede müşâheddir. Ve
مَلٌّ [mell] Ekmeği yâhûd eti pişirmek için küle gömmeğe dahi derler; yukâlu: مَلَلْتُ الْخُبْزَةَ مَلًّا Ve
مَلٌّ [mell] Sürʹatle geçip gitmeğe dahi derler; yukâlu: مَلَّ فُلَانٌ يَمَلُّ إِذَا مَرَّ مَرًّا سَرِيعًا
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı