اَلْإِبْهَاءُ [el-ibhâ΄] (hemzenin kesri ve elifin meddiyle) Evi hâlî ve harâb kılmak; yukâlu: أَبْهَاهُ غَيْرُهُ Ve
إِبْهَاءٌ [ibhâ΄] Kâseyi boşaltmağa dahi derler; tekûlu: أَبْهَيْتُ الْإِنَاءَ إِذَا فَرَّغْتَهُ Ve bu Ebû ʹUbeyd rivâyetidir. Ve ʹArabların “اَلْمِعْزَى تُبْهِي وَلَا تُبْنِي” dedikleri kavllerinin vechi budur ki مِعْزَى [miʹzâ] mîm’in kesri ve elifin kasrıyla keçi maʹnâsınadır, yaʹnî keçi haymeler üzere çıkıp onları pâreler hâlâ ki keçinin kılından hayme olmaz, zîrâ ʹArabın haymeleri koyun yününden ve deve tüyünden olur. Ve hadîs-i şerîfte vârid olmuştur ki Resûl-i ekrem sallallâhu ʹaleyhi ve sellem Mekke-i müşerrefe’yi feth ettiğinde bir kimsenin “أَبْهُو ا الْخَيْلَ فَقَدْ وَضَعَتِ الْحَرْبُ أَوْزَارَهَا” dediğin istimâʹ ettikle “لَا تَزَالُونَ تُقَاتِلُونَ عَلَيْهَا الْكُفَّارَ حَتَّى يُقَاتِلَ آخِرُكُمُ الدَّجَّالَ” dedi. Ve أَبْهُوا الْخَيْلَ” Atları gazâdan muʹattal kılın” demek olur.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı