أَبُو غَبْشَانَ [Ebû Ġabşân] (ġayn’ın fethi ve zammıyla) Ḣuzâʹa kabîlesinden bir kimsedir ki ḣأَحْمَقُ مِنْ أَبِي غَبْشَانَḢ ve ḣأَخْشَرُ مِنْ أَبِي غَبْشَانَḢ meselinin menşe΄idir. Aslı budur ki mezbûr Ḵureyş’ten mukaddem Beyt-i muʹazzam’ın hizmetine mütevellî olmakla miftâhı kendi zabtında idi. Bir gün cedd-i Ḵureyş olan Ḵuṡayy b. Kilâb ile Ṯâ΄if’te hem-bezm-i şarâb olup Ḵuṡayy tulumlar vererek merkûmu gereği gibi sarhoş eylemekle âşüfteliği hılâlde miftâhı kendisinden bir tulum şarâba iştirâ ve ʹakd-i merkûma niçe kimseleri işhâd ile rişte-i muʹâmeleyi tevsîk eyledikten sonra miftâhı kendi oğlu ʹAbduddâr’a teslîm ve ʹalâ-cenâhi’l-istiʹcâl Mekke’ye irsâl eyleyip o vechile hizmet-i Kaʹbe’nin tevliyetine nâ΄il oldu. Baʹdehu Ebû Ġabşân hûşyâr olup keyfiyyet-i mezbûreye vâkıf oldukta nedâmetle darbü’l-mesel olan Kuseʹî nâm kimseden ezyed nedâmete giriftâr olmak hakkında mesel-i mezbûr zebân-zed oldu.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı