itbâl ~ إِتْبَالٌ

Vankulu Lugatı - إتبال maddesi

اَلْإِتْبَالُ [el-itbâl] (hemzenin kesriyle) ʹAdâvet etmek; yukâlu: تَبَلَهُ تَبْلًا مِنَ الْبَابِ الْأَوَّلِ وَأَتْبَلَهُ إِتْبَالًا إِذَا أَضَاعَ Ve nüsah-ı Cevherî’de أَتْبَلَهُ تَبْلًا vâkiʹ olmuştur, zâhiren أَتْبَلَهُ إِتْبَالًا dir ve yukâlu eyzan: تَبَلَهُمُ الدَّهْرُ وَأَتْبَلَهُمْ إِذَا أَفْنَاهُمْ Ve

تَبْلٌ [tebl] ve

إِتْبَالٌ [itbâl] Mahabbet bir kimseyi hasta kılmağa dahi derler; yukâlu: تَبَلَهُ الْحُبُّ وَأَتْبَلَهُ إِذَا أَسْقَمَهُ وَأَفْسَدَهُ

Sıradaki Maddeler

Arama ekranı

Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı