اَلْأُزْبِيُّ [el-uzbiyy] (hemzenin zammı ve zâ’nın sükûnu ve yâ’nın teşdîdiyle) Sürʹate ve neşâta derler. Ve أُفْعُولٌ [ufʹûl] vezni üzeredir. Ve vâv üzerine teşdîd sakîl görülmeğin yâ’ya kalb olundu, kezâ fî ekseri’n-nüsahi. وَالْأَحْسَنُ أَنْ يُقَالَ قُلِبَتِ الْوَاوُ يَاءً لِسَبْقِهَا بِالسُّكُونِ ثُمَّ اُدْغِمَ عَلَى أَنَّ آخِرَ الْكَلِمَةِ يَاءً بِقَرِينَةِ قَوْلِهِ مِمَّا سَبَقَ زَبَيْتُ الشَّيْءَ مِنَ الْبَابِ الثَّانِي فَلَا مَسَاغَ لِلتَّشْدِيدِ عَلَى الْوَاوِ حَتَّى يَحْتَاجَ إِلَى دَفْعِهِ بِالْقَلْبِ عَلَى مَا هُوَ الْمَشْهُورُ Ve
أُزْبِيٌّ [uzbiyy] Şerrden bir nevʹe dahi derler. Ve şerre ve emr-i ʹazîme dahi derler.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı