irmiʹlâl ~ إِرْمِعْلَالٌ

Vankulu Lugatı - إرمعلال maddesi

اَلْإِرْمِعْلَالُ [el-irmiʹlâl] (hemzenin ve mîm’in kesri ve ʹayn-ı mühmelenin sükûnuyla) Sabînin ağzından salyar akmak. Ve gözden yaş birbiri ardınca akmağa dahi derler; yukâlu: إِرْمَعَلَّ الصَّبِيُّ إِرْمِعْلَالًا إِذَا سَالَ لُعَابُهُ ve yukâlu: إِرْمَعَلَّ الدَّمْعُ إِذَا تَتَابَعَ قَطَرَاتُهُ ʹAyn’la ve ġayn’la lügattır. Ve

إِرْمِعْلَالٌ [irmiʹlâl] Biryânın yağı akmağa dahi derler; yukâlu: إِرْمَعَلَّ الشِّوَاءُ إِذَا سَالَ دَسَمُهُ Ve

إِرْمِعْلَالٌ [irmiʹlâl] Katı âvâzla çağırmağa derler; yukâlu: إِرْمَعَلَّ الرَّجُلُ إِذَا شَهِقَ

Sıradaki Maddeler

Arama ekranı

Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı