اَلْإِرْمَالُ [el-irmâl] (hemzenin kesriyle) ʹAvretin eri ölmek; yukâlu: أَرْمَلَتِ الْمَرْأَةُ إِذَا مَاتَ عَنْهَا زَوْجُهَا Ve
إِرْمَالٌ [irmâl] Hasîr dokumağa dahi derler; tekûlu: أَرْمَلْتُ الْحَصِيرُ إِذَا سَفَفْتَهُ Ve
إِرْمَالٌ [irmâl] Tahtın oturağına yâ ipten yâhûd nevârdan bir nesne örmeğe dahi derler, nitekim baʹzı kürsîlere dahi örerler; yukâlu: أَرْمَلَ سَرِيرَهُ إِذَا رَمَلَ شَرِيطًا أَوْ غَيْرَهُ فَجَعَلَهُ ظَهْرًا لَهُ Ve شَرِيطٌ [şerîṯ] hurmâ yaprağından bükülen ipe derler, nitekim el-ân mürûr etti. Ve
إِرْمَالٌ [irmâl] Kavmin zâdı tükenmeğe dahi derler; yukâlu: أَرْمَلَ الْقَوْمُ إِذَا نَفِدَ زَادُهُمْ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı