اَلْإِقْتِمَامُ [el-iḵtimâm] (hemzenin ve tâ’nın kesriyle) Bi-maʹnâhu; yukâlu: قَمَّتِ الشَّاةُ مِنَ الْأَرْضِ وَاقْتَمَّتْ إِذَا أَكَلَتْ Ve bu مِقَمَّةٌ [miḵammet]ten me΄hûzdur, davar dudağı maʹnâsına, nitekim el-ân mürûr etti. Ve
إِقْتِمَامٌ [iḵtimâm] Sofra üzerinde olanı cümle yemeğe de derler, davar otlamaktan istiʹâre olunmuştur; yukâlu: إِقْتَمَّ الرَّجُلُ مَا عَلَى الْخِوَانِ وَقَمَّهُ إِذَا أَكَلَهُ كُلَّهُ Ve
قَمٌّ [ḵamm] Ev sürpürmeğe dahi derler; tekûlu: قَمَمْتُ الْبَيْتَ إِذَا كَنَسْتَهُ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı