اَلْقَذْيُ [el-ḵažy] (ḵâf’ın fethi ve žâl’ın sükûnuyla) Göz bir nesneyi atmak. Ve Aṡmaʹî eyitti: قَذَتْ عَيْنُهُ تَقْذِي قَذْيًا derler bâb-ı sanîden, kaçan çapağın ve içinde olan nesneyi atsa. Ve
إِقْذَاءٌ [iḵžâ΄] Göze bir nesne bırakmağa derler, ʹalâ-mâ se-yecî΄u. Ve
قَذْيٌ [ḵažy] Koyun rahiminde olan ak suyu ilkâ etmek; yukâlu: قَذَتِ الشَّاةُ إِذَا أَلْقَتْ بَيَاضَهَا مِنْ رَحِمِهَا yukâlu: “كُلُّ ذَكَرٍ يَمْذِي وَكُلُّ أُنْثًى تَقْذِي”
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı