اَلْإِمْرَاضُ [el-imrâḋ] (hemzenin kesriyle) Marîz kılmak; yukâlu: أَمْرَضَهُ اللهُ Ve
إِمْرَاضٌ [imrâḋ] Bir kimsenin mâlına âfet erişmeğe dahi derler, Yaʹḵûb rivâyeti üzere; yukâlu: أَمْرَضَ الرَّجُلُ إِذَا وَقَعَ فِي مَالِهِ الْعَاهَةُ Ve
إِمْرَاضٌ [imrâḋ] Bir kimsenin re΄yi savâba karîb olmağa da derler; yukâlu: فُلَانٌ إِذَا مَا ظَنَّ أَمْرَضَ أَوْ أَصَابَ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı