Kamus-ı Muhit - الحطء maddesi

اَلْحِطْءُ [el-ḩiṯ΄] (ḩâ’nın kesriyle) Kapta kalan su bakiyyesine denir.

اَلْحَطْءُ [el-ḩaṯ΄] (ḩâ’nın fethi ve ṯâ’nın sükûnuyla) Yıkmak ve yere çalmak maʹnâsınadır; yukâlu: حَطَأَ بِهِ الأَرْضَ حَطْئًا مِنَ الْبَابِ الثَّالِثِ إِذَا صَرَعَهُ Ve el ayasıyla bir kimsenin arkasına tabanca vurmak maʹnâsınadır; yukâlu: حَطَأَ فُلاَنًا إِذَا ضَرَبَ بِيَدِهِ مَبْسُوطَةً Ve cimâʹ eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: حَطَأَ الْمَرْأَةَ إِذَا جَامَعَهَا Ve zartalamak maʹnâsınadır; yukâlu: حَطَأَ الرَّجُلُ إِذَا ضَرِطَ Ve tagavvut eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: حَطَأَ الرَّجُلُ حَطْئًا مِنَ الْبَابِ الثَّالِثِ وَالثَّانِي إِذَا جَعَسَ Ve vurmak maʹnâsınadır; yukâlu: حَطَأَهُ إِذَا ضَرَبَهُ Ve defʹ eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: حَطَأَ بِهِ عَنْ رَأْيِهِ إِذَا دَفَعَهُ Ve atmak maʹnâsınadır; yukâlu: حَطَأَ الشَّيْءَ إِذَا رَمَاهُ

Vankulu Lugatı - الحطء maddesi

اَلْحَطْءُ [el-ḩaṯ΄] Düşürmek, إِسْقَاطٌ [isḵâṯ] maʹnâsına; yukâlu: حَطَأْتُ بِهِ الْأَرْضَ أَيْ صَرَعْتُهُ Ve kuş sağnamak; yukâlu: حَطَأَ بِسَلْحِهِ أَيْ رَمَى بِهِ Ve سَلْحٌ [selḩ] sîn-i mühmelenin fethiyle ve ḩâ-i mühmele ile necâset. Ve

حَطْءٌ [ḩaṯ΄] Yellenmek, hurûcu’r-rîh mine’d-dubur maʹnâsına; yukâlu: حَطَأَ إِذَا حَبَقَ Ve cimâʹ etmek; yukâlu: حَطَأَهَا أَيْ بَاضَعَهَا Ve el ayasıyla bir kimsenin arkasına vurmak; kâle İbn ʹAbbâs radıyallâhu ʹanhu: “أَخَذَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ تَعَالَى عَلَيَهْ وَسَلَّمَ بِقَفَايَ فَحَطَأَنِي حَطْأَةً وَقَالَ اذْهَبْ فَادْعُ لِي فُلَانًا” Ve çömlek kefini atmak; yukâlu: حَطَأَتِ الْقِدْرُ بِزَبَدِهَا أَيْ رَمَتْهُ Ve اَلْكُلُّ مِنَ الْبَابِ الثَّالِثِ