Şârih der ki Liḩyânî ve İbn Durusteveyhi kavli üzere (كَتِفٌ [ketif] vezninde) حَدِثٌ [ḩadišamp;] سِنٌّ [sinn] ile ve حَدِيثٌ [ḩadîšamp;] bilâ-sinn istiʹmâl olunmak kavl-i ʹâmmîdir, yaʹnî رَجُلٌ حَدِثُ السِّنِّ وَحَدِيثٌ demek câ΄iz değildir. Ve
حَدِيثٌ [ḩadîšamp;] Yeni şey΄e denir; yukâlu: ثَوْبٌ حَدِيثٌ أَيْ جَدِيدٌ Ve haber ve peyâm maʹnâsınadır; yaʹnî insâna yakaza ve menâmda semʹ yâhûd vahy cihetinden bâlig olan her kelâma ıtlâk olunur; bundan Türkîde lakırdı ile taʹbîr olunur. Gayr-i kıyâs üzere cemʹi أَحَادِيثُ [eḩâdîšamp;] gelir, gûyâ ki أُحْدُوثَةٌ [uḩdûšamp;et]in cemʹi olup baʹdehu حَدِيثٌ [ḩadîšamp;]ten cemʹ olunmuştur, niteki قَطِيعٌ [ḵaṯîʹ] ve أَقَاطِيعُ [eḵâṯîʹ] dahi böyledir ve cemʹi حِدْثَانٌ [ḩidšamp;ân] dahi gelir ḩâ’nın kesri ve zammıyla.
اَلْحَدِيثُ [el-ḩadîšamp;] Tâze; yukâlu: أَخَذَنِي مَا قَدُمَ وَمَا حَدُثَ dâl’ın zammıyla. Ve حَدُثَ [ḩadušamp;e]nin dâl’ı mazmûm olması bu kelâma mahsûstur, قَدُمَ [ḵadume]nin dâl’ı mazmûm olmağın izdivâcen olmuştur. Ve
حَدِيثٌ [ḩadîšamp;] Habere dahi derler, kalîle ve kesîre şâmildir.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı