اَلْحُلَاحِلُ [el-Ḩulâḩil] (عُلاَبِطٌ [ʹulâbiṯ] vezninde) Bir mevziʹ adıdır. Ve
حُلَاحِلٌ [ḩulâḩil] Zâtında bahâdır olan ʹazîmü’ş-şân adama denir yâhûd kesîrü’l-mürüvve ʹâlî-şân yâhûd salâbetli, vecâhetli, vakûr ve pür-temkîn olanına denir. Ve bu ricâla mahsûstur. Ve bundan fiʹl mutasarrıf olmaz; cemʹi حَلَاحِلُ [ḩalâḩil]dir ḩâ’nın fethiyle; yukâlu: هُوَ حُلَاحِلٌ أَيْ سَيِّدٌ شُجَاعٌ أَوِ الضَّخْمُ الْكَثِيرُ الْمُرُوَّةِ أَوِ الرَّزِينُ فِي ثَخَانَةٍ Burada dahâmet ʹuluvv-i şâna masrûftur.
اَلْحَلَاحِلُ [el-ḩalâḩil] (ḩâ΄-i evvelin fethi ve ḩâ΄-i sânînin kesriyle) Cemʹi, sâhib-i vakâr olan ulular maʹnâsına.
اَلْحُلَاحِلُ [el-ḩulâḩil] (ḩâ΄-i evvelin zammı ve ḩâ΄-i sânînin kesriyle) Şol uludur ki sâhib-i vakâr ola, seyyid-i rekîn maʹnâsına.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı