حَلاَقِ [ḩalâḵi] (قَطَامِ [ḵaṯâmi] vezninde) ve
اَلْحَلاَقُ [el-ḩalâḵ] (سَحَابٌ [seḩâb] vezninde) Ölüme ıtlâk olunur; yukâlu: سُقُوا بِكَأْسِ حَلاَقِ وَحَلاَقٍ أَيِ الْمَنِيَّةَ
اَلْحُلاَقُ [el-ḩulâḵ] (غُرَابٌ [ġurâb] vezninde) Boğaz ağrısına denir; yukâlu: أَخَذَهُ الْحُلاَقُ أَيْ وَجَعُ الْحَلْقِ Ve kancık eşek kezâlik nisvân kısmı cimâʹa doymayıp yaʹnî harıl harıl kendisine erkekler aşar iken yine gebe kalmayıp kısır olmak hâletine denir, rahimleri aşınmakla döl tutmaz olur.
اَلْحِلاَقُ [el-ḩilâḵ] (كِتَابٌ [kitâb] vezninde) İsmdir, tırâş maʹnâsınadır; yukâlu: رَأْسٌ جَيِّدُ الْحِلاَقِ Ve حَلْقَةٌ [ḩalḵat] lafzından cemʹ olur; ve minhu kavluhum: ضَرَبُوا بُيُوتَهُمْ حِلاَقًا أَيْ صَفًّا Yaʹnî “Evlerini birbirine muttasıl halkalar tarzında sıra üzere kurdular.”
اَلْحُلَاقُ [el-ḩulâḵ] (kezâlik ḩâ’nın zammı ile) Boğazda bir nevʹ ağrıdır.
اَلْحِلَاقُ [el-ḩilâḵ] (ḩâ’nın kesriyle) Bir kimsenin tırâş olması; yukâlu: إِنَّ رَأْسَهُ لَجَيِّدُ الْحِلَاقِ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı