Kamus-ı Muhit - هرء maddesi

اَلْهَرْءُ [el-her΄] (hâ’nın fethi ve râ’nın sükûnuyla) Fuhş ve kabîh kelimâtı çok söylemek, ʹalâ-kavlin hatâ ve galat sözleri çok söylemek maʹnâsınadır; yukâlu: هَرَأَ الرَّجُلُ هَرْءًا مِنَ الْبَابِ الثَّالِثِ إِذَا أَكْثَرَ الْخَنَا أَوِ الْخَطَأَ Ve

هَرْءٌ [her΄] ve

هِرَاءَةٌ [hirâ΄et] (كِتَابَةٌ [kitâbet] vezninde) Soğuk, pek serd ve şedîd olmakla insânı yâ hayvânı üşütüp helâk edeyazmak, ʹalâ-kavlin helâk eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: هَرَأَهُ الْبَرْدُ هَرْءًا وَهِرَاءَةً مِنَ الْبَابِ الْمَزْبُورِ إِذَا اشْتَدَّ عَلَيْهِ حَتَّى كَادَ يَقْتُلُه أَوْ قَتَلَهُ Ve yel pek bârid ve mü΄essir esmek maʹnâsınadır; yukâlu: هَرَأَتِ الرِّيحُ إِذَا اشْتَدَّ بَرْدُهَا Ve eti gereği gibi nuzc bulunca pişirmek maʹnâsınadır; yukâlu: هَرَأَ اللَّحْمَ أَيْ أَنْضَجَهُ Ve

هُرْءٌ [hur΄] (hâ’nın zammıyla) ve

هُرُوءٌ [hurû΄] (قُعُودٌ [ḵuʹûd] vezninde) Et gereği gibi pişip yeprimek maʹnâsınadır; yukâlu: هَرِئَ اللَّحْمُ هَرْءًا وَهُرْءًا وَهُرُوءًا مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ إِذَا نَضِجَ حَتَّى يَتَفَسَّخَ

Vankulu Lugatı - هرء maddesi

اَلْهَرِيءُ [el-herî΄] (hâ’nın fethi ve râ’nın kesri ve meddiyle) Şol et ki ziyâde pişmiş ola. Ve

هَرْءٌ [her΄] Kezâlik kabîh kelimât etmek; yukâlu: هَرَأَ الرَّجُلُ فِي مَنْطِقِهِ إِذَا قَالَ الْخَنَاءَ وَالْقَبِيحَ Ve خَنَاءٌ [ḣanâ΄] feth-i ḣâ΄ ile ve nûn ile fuhş söylemeğe derler. Ve

هَرْءٌ [her΄] Hatâ söylemeğe dahi derler; yukâlu: هَرَأَ الْكَلَامَ إِذَا أَكْثَرَ مِنْهُ فِي خَطَإٍ