اَلْخُبْنُ [el-ḣubn] (ḣâ’nın zammıyla) Tulumun ve dağarcığın ağzıyla ip geçirecek kulpunun aralığına denir.
اَلْخُبُنُّ [el-ḣubunn] (عُتُلٌّ [ʹutull] vezninde) ve
اَلْمُخْبَئِنُّ [el-muḣbe΄inn] (مُطْمَئِنٌّ [muṯme΄inn] vezninde) Tıknaz ve topaç gövdeli adama denir.
اَلْخَبْنُ [el-ḣabn] (غَبْنٌ [ġabn] vezninde) ve
اَلْخِبَانُ [el-ḣibân] (كِتَابٌ [kitâb] vezninde) Uzun libâs makûlesini kasmak maʹnâsınadır; yukâlu: خَبَنَ الثَّوْبَ وَغَيْرَهُ خَبْنًا وَخِبَانًا مِنَ الْبَابِ الثَّانِي إِذَا عَطَفَهُ وَخَاطَهُ لِيَقْصُرَ Ve zahîreyi kaht endîşesine mebnî saklamak maʹnâsınadır; yukâlu: خَبَنَ الطَّعَامَ إِذَا غَيَّبَهُ وَخَبَأَهُ لِلشِّدَّةِ Ve
خَبْنٌ [ḣabn] Ehl-i ʹarûz ıstılâhında ikinci harfi iskât eylemekten ʹibârettir, meselâ mustefʹilun cüz΄ünden sîn’i iskât eylemek gibi ki mefâʹilun cüz΄üne menkûl olur; maʹnâ-yı evvelden me΄hûzdur, lâkin kütüb-i ʹarûzda sebeb-i hafîfin sânîsine mahsûs olmak üzere müsebbettir.
اَلْخَبْنُ [el-ḣabn] (ḣâ’nın fethi ve bâ’nın sükûnuyla) Bezi yâ gayrı nesneyi kısa kılmak için büküp dikmek.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı