اَلْخَرَشُ [el-ḣareş] (fethateynle) Hırt mırt makûlesi ev esbâbına denir; cemʹi خُرُوشٌ [ḣurûş] gelir; yukâlu: نَقَلَ خَرَشَ بَيْتِهِ أَيْ سَقَطَ مَتَاعِ بَيْتِهِ
اَلْخَرِشُ [el-ḣariş] (كَتِفٌ [ketif] vezninde) حَرِشٌ [ḣariş] gibi, bu dahi uyumaz olan adama denir ki uyuyamadığından tırım tırım tırmalanır; yukâlu: رَجُلٌ حَرِشٌ وَخَرِشٌ إِذَا كَانَ لاَ يَنَامُ
اَلْخَرْشُ [el-ḣarş] (ḣâ’nın fethi ve râ’nın sükûnuyla) Tırmalamak maʹnâsınadır; yukâlu: خَرَشَهُ خَرْشًا مِنَ الْبَابِ الثَّانِي إِذَا خَدَشَهُ Ve kâr ve kesb edip maʹâş talebinde olmak maʹnâsına müstaʹmeldir; yukâlu: خَرَشَ لِعِيَالِهِ إِذَا كَسَبَ لَهُمْ وَطَلَبَ الرِّزْقَ Ve deveyi مِخْرَاشٌ [miḣrâş] ile bir adam kendisine doğru çekmek maʹnâsınadır; yukâlu: خَرَشَ الْبَعِيرَ إِذَا اجْتَذَبَهُ بِالْمِخْرَاشِ Ve
خَرْشٌ [ḣarş] Uyumaz olan adama denir, ke-mâ se-yuzkeru.
اَلْخَرْشُ [el-ḣarş] (ḣâ’nın fethi ve râ’nın sükûnuyla) خَدْشٌ [ḣadş] gibidir veznen ve maʹnen, yaʹnî tırmalamak maʹnâsınadır; yukâlu: خَرَشَهُ يَخْرِشُهُ مِنَ الْبَابِ الثَّانِي Ve kesb etmek maʹnâsına da gelir, yukâlu : هُوَ يَخْرِشُهُ لِعِيَالِهِ أَيْ يَكْتَسِبُ وَيَطْلُبُ الرِّزْقَ Ve
خَرْشٌ [ḣarş] Deveyi مِخْرَاشٌ [miḣrâş]la kendine çekmeğe derler.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı