الدَّاءُ [ed-dâ΄] (medd ile) Derd ve maraz maʹnâsınadır. Cemʹi أَدْوَاءٌ [edvâ΄] gelir. Şârih der ki bundan gayri müfredi ve cemʹi memdûden gelmiş yoktur. Ve دَاءٌ [dâ΄] masdar olur, ke-mâ se-yuzkeru.
اَلدَّاءُ [ed-dâ΄] Maraz, cemʹi اَلْأَدْوَاءُ [el-edvâ΄] gelir; yukâlu: دَاءَ الرَّجُلُ يَدَاءُ إِذَا مَرِضَ مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ كَخَافَ يَخَافُ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı