er-reḵîn ~ اَلرَّقِينُ

Kamus-ı Muhit - الرقين maddesi

اَلرَّقِينُ [er-reḵîn] (أَمِيرٌ [emîr] vezninde) Akçeye ıtlâk olunur; tekûlu: أَعْطَانِي رَقِينًا كَثِيرًا أَيْ دِرْهَمًا

Vankulu Lugatı - الرقين maddesi

اَلرِّقِينَ [er-riḵîn] (râ’nın kesriyle) Cemʹi, sikke vurulmuş akçeler maʹnâsına, إِرَةٌ [iret] ile إِرِينَ [irîn] gibi. Ve إِرَةٌ [iret] âteş maʹnâsınadır; minhu kavluhum: “إِنَّ الرِّقِينَ تُغَطِّي أَفَنَ الْأَفِينَ”“Akçe ahmak olanların hamâkatin setr eder.” Ve أَفَنٌ [efen] hemzenin ve fâ’nın fethiyle zaʹf-ı re΄ye derler. Ve hâlet-i refʹinde vâv’la getirip هَذِهِ الرِّقُونَ dersin. Ve

وَرِقٌ [veriḵ]te üç lügat vardır Ferrâ rivâyeti üzere ki biri وَرِقٌ [veriḵ]tir vâv’ın fethi ve râ’nın kesriyle, nitekim mürûr etti. Ve biri dahi وَرْقٌ [verḵ]tır vâv’ın fethi ve râ’nın sükûnuyla. Ve biri dahi وِرْقٌ [virḵ]tir vâv’ın kesri ve râ’nın sükûnuyla,كَبِدٌ [kebid] ve كَبْدٌ [kebd] ve كِبْدٌ [kibd] gibi,كَلِمَةٌ [kelimet] ve كِلْمَةٌ [kilmet] ve كَلْمَةٌ [kelmet] gibi, zîrâ ʹArab tâyifesinden baʹzı râ’nın kesrini vâv’a nakl eder, tahfîften sonra ve baʹzı hâli üzere terk eder.

Sıradaki Maddeler

Arama ekranı

Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı