اَلزِّعْلُ [ez-Ziʹl] (zây’ın kesriyle) Bir mevziʹ ve bir recül adlarıdır.
اَلزَّعَلُ [ez-zeʹal] (fethateynle) Neşât-mend olmak maʹnâsınadır; yukâlu: زَعِلَ الرَّجُلُ زَعَلًا مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ إِذَا نَشِطَ Ve boş at cünbüş ve neşâtla şevke gelip beri öte koşup oynamak maʹnâsınadır; yukâlu: زَعَلَ الْفَرَسُ إِذَا اسْتَنَّ بِغَيْرِ فَارِسِهِ
اَلزَّعِلُ [ez-zeʹil] (كَتِفٌ [ketif] vezninde) Açlıktan zâr ve muztarib adama denir ki yılan gibi kıvrılıp nâle ve enîn eder ola; yukâlu: هُوَ زَعِلٌ أَيْ مُتَضَوِّرٌ جُوعًا
اَلزَّعَلُ [ez-zeʹal] (fethateynle) Sürûr ve neşât.
اَلزَّعِلُ [ez-zeʹil] (zâ’nın fethi ve ʹayn’ın kesriyle) Mesrûr olan kimse; yukâlu: زَعِلَ زَعْلًا مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ فَهُوَ زَعِلٌ Ve
زَعِلٌ [zeʹil Açlığından feryâd edene dahi derler; yukâlu: كَلْبٌ زَعِلٌ أَيْ مُتَضَوِّرٌ جُوعًا Ve تَضَوُّرٌ [teḋavvur] ḋâd-ı muʹceme ile sıyâh-ı kelbe derler.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı