اَلسَّمَارُ [es-semâr] (سَحَابٌ [seḩâb] vezninde) Suyu çok olan yufka süte denir; tekûlu: شَرِبْتُ لَبَنًا سَمَارًا أَيْ كَثِيرَ الْمَاءِ Ve
سَمَارٌ [Semâr] Bir mevziʹ adıdır.
اَلسُّمَّارُ [es-summâr] (sîn’in zammı ve mîm’in teşdîdiyle) سَامِرٌ [sâmir]in cemʹi.
اَلسَّمَارُ [es-semâr] (sîn’in fethiyle) Rakîk olan süttür. Ve
اَلتَّسْمِيرُ [et-tesmîr] (ʹalâ-vezni اَلتَّكْرِيم [et-tekrîm]) Sütü suyla rakîk etmek. Ve irsâl maʹnâsına da gelir, تَشْمِيرٌ [teşmîr] gibi. Ve fî hadîsi ʹÖmer radıyallâhu ʹanhu: “أَنَّهُ قَالَ مَا يُقِرُّ رَجُلٌ أَنَّهُ كَانَ يَطَأُ جَارِيَتَهُ إِلَّا أَلْحَقْتُ بِهِ وَلَدَهَا فَمَنْ شَاءَ فَلْيُمْسِكْهَا وَمَنْ شَاءَ فَلْيُسَمِّرْهَا” Aṡmaʹî eyitti: ʹÖmer’in murâdı تَشْمِيرٌ [teşmîr]dir şîn-i muʹceme ile, irsâl maʹnâsına lâkin sîn-i mühmeleye tahvîl etmiştir ki maksûdu dilerse câriyesin imsâk etsin dilerse salıversin, vat΄a ikrâr edicek veled kendiye ilhâk olunur demektir. Ve
تَسْمِيرٌ [tesmîr] Mîh vurmağa da derler; yukâlu: سَمَّرْتُ الشَّيْءَ تَسْمِيرًا
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı