الصَّرْءُ [eṡ-ṡar΄] (ṡâd’ın fethi ve râ’nın sükûnuyla) Feryâd eylemek, صَرْخَةٌ [ṡarḣat] maʹnâsınadır; yukâlu: صَرَأَ الرَّجُلُ صَرْءًا مِنَ الْبَابِ الثَّالِثِ إِذَا صَرَخَ Mü΄ellif der ki müfredât sâhibleri işbu صَرَأَ [ṡare΄e] lügatini kitâblarında ihmâl eylediler, zîrâ müstakillen tasrîf ve maʹnâsı yoktur. Aḣfeş, İmâm Ḣalîl’den rivâyet eder ki ʹArab’ın garâyîb-i ibdâllerindendir ki صَرَخَ [ṡaraḣa] kelimesinin ḣâ΄ harfini hemzeye ibdâlle صَرَأَ [ṡara΄e] dediler.
اَلصَّرْءُ [eṡ-ṡar΄] Katı çağırmak; yukâlu: صَرَأَ أَيْ صَوَّتَ شَدِيدًا
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı