اَلْعُبَامُ [el-ʹubâm] (غُرَابٌ [ġurâb] vezninde) Çok suya denir; yukâlu: مَاءٌ عُبَامٌ أَيْ كَثِيرٌ
اَلْعَبَامُ [el-ʹabâm] (سَحَابٌ [seḩâb] vezninde) Söz bilmez ʹâciz ve sakîl ve nâdân kimseye denir; yukâlu: هُوَ عَبَامٌ أَيْ عَيِيٌّ ثَقِيلٌ
اَلْعَبَامُ [el-ʹabâm] (ʹayn’ın fethiyle) ʹÂciz olup sakîl olan kimse. Ve sâhib-i Ṡurâḩعَبَامٌ [ʹabâm]ı maʹnâ-yı masdarî ile tefsîr edip عَبَامٌ [ʹabâm] “dermândegî” demiştir.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı